Terapia behawioralna jest dziedziną psychologii, która skupia się na zachowaniach, ich przyczynie oraz następstwach. Jedną z metod wykorzystywanych
w terapii behawioralnej jest Stosowana Analiza Zachowań (SAZ), która została oparta o podstawowe procesy uczenia się. Podstawowym celem Stosowanej Analizy Zachowań jest kształtowanie u pacjenta jak największej ilości zachowań adaptacyjnych, akceptowalnych społecznie, które pomagają rozwijać jego niezależność, oraz pozwalają efektywnie funkcjonować w środowisku a także pośród rówieśników. Istotnym elementem w SAZ dla zwiększenia postępów terapeutycznych jest zniwelowanie zachowań zakłócających proces nauki a także nieakceptowalnych społecznie.
W terapii behawioralnej kluczowe jest ustalenie zasad oraz konsekwencja w ich przestrzeganiu. Najskuteczniejszym sposobem kształtowania pozytywnych zachowań u dziecka jest metoda “małych kroczków”, polegająca na tym aby nowe umiejętności oraz zasady wprowadzać stopniowo i powoli, tak aby nabyte już umiejętności mogły się ugruntować w repertuarze zachowań dziecka. Terapia behawioralna skupia się na zachowaniu człowieka “tu i teraz” oraz jego naturalnej reakcji na otaczające go bodźce. Inaczej określana jest jako “modyfikacja zachowania” i ma na celu redukcję zachowań niewłaściwych oraz wzmocnienie reakcji pozytywnych. Terapia behawioralna opiera się na zasadzie behawioryzmu – uczeniu się dzięki warunkowaniu. Głównym jej założeniem jest nauczenie dziecka samodzielnego funkcjonowania w życiu codziennym oraz pomoc w dostosowaniu się do zmiennych warunków.
